Ve bu yorgun bu hüzünlü yüreği benim değilmiş gibi kimse görmeden şöyle bir yol kenarına bıraksam. *Edip Cansever
27.04.2017
Sadri Alışık / Ah Müjgan Ah
Semtimizin bir tanesiydi müjgan.
Saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür
Elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti.
Ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü.
Öyle bir sevdim ki müjganı, dünyamı şaşırdım,
Haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar,
Fakir soframız kurulur gibi geldi.
Sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık.
Sonrada çarşılara giderdik...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder