27.04.2017

Sadri Alışık / Ah Müjgan Ah


Semtimizin bir tanesiydi müjgan.
Saçları sırtına kadar sırma sırma dökülür
Elleri ufacık, gözleri dört defa lacivertti. 
Ve de her ne hikmetse o da bana gönüllüydü. 
Öyle bir sevdim ki müjganı, dünyamı şaşırdım, 
Haddimi bilemedim, evleniriz gibi geldi bana.
Evimiz, yuvamız olur, ışığımız yanar,
Fakir soframız kurulur gibi geldi.
Sahil bahçesinde gazoz içerekten gizli gizli mal-ü hülya kurardık.
Sonrada çarşılara giderdik...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder